Dobuki's Epic Journey Steam CD Key
Ga op het EPISCHE AVONTUUR van Dobuki, een ongebruikelijke mix van point-and-click-avontuur en RPG, en begeleid de beminnelijke hoofdpersoon door drie levendige planeten. Red het sterrenstelsel uit de klauwen van keizer Lik Wang samen met de brutale zangeres, Yookim. Met een cartoony, Flash-vectorart-stijl en fantasievolle humor, verken diverse locaties, los puzzels op en speel een niet-lineaire gameplay. Beleef een heerlijke mix van vaardigheidsontwikkeling, onverwachte ontmoetingen en een meeslepend verhaal. Bereid je voor op een onvergetelijke zoektocht waar lachen en avontuur op je wachten.Ontwikkelaarsopmerkingen: Na jaren van ontwikkeling presenteer ik trots dit fantasierijke spel. Geïnspireerd door geliefde avontuur- en RPG-klassiekers, neemt het je mee op Dobuki's buitengewone reis door levendige planeten. Met een spontane benadering groeide de wereld met vreemde en bizarre elementen, wat zorgde voor een unieke ontsnapping. Naarmate het spel groter werd, ontstonden er uitdagingen die leidden tot onverwachte karakterontwikkeling en complexiteit. Ondanks twijfels zette ik door en bracht ik een sluiting aan dit eigenaardige creatie. Sluit je aan bij Dobuki's avontuur, los puzzels op en ontmoet duistere humor in een spel dat verwachtingen tart.Het beginDit spel ontstond uit mijn diepe verlangen om een spel te maken dat enkele van mijn meest geliefde gamegenres nabootst: avontuur en RPG. In het bijzonder zou ik spellen als Monkey Island en Phantasy Star noemen als de belangrijkste inspiratie voor het starten van dit project. Voordien had ik nog nooit een spel gemaakt met een echt verhaal, dus dit was de eerste keer.Het verhaal begint met Dobuki, en hij woont op het platteland. Waarschijnlijk is hij net verhuisd. We weten eigenlijk niet veel over Dobuki, maar we weten dat hij een heleboel vrienden heeft en dat er een oude man op de heuvel is die hem begeleidt. Terwijl het verhaal vordert, verkent Dobuki zijn wereld en gaat zelfs naar andere planeten.Ik heb eigenlijk geen verhaal geschreven en ik had ook niet echt het idee om er een te schrijven. Het idee was gewoon: Laten we een wereld creëren, in de ruimte, met vreemde wezens. Laten we deze prachtige wereld creëren en gewoon elke willekeurige gedachte die ik heb toevoegen terwijl ik ga.Dit ging goed in het begin. Ik wist eigenlijk niet zeker waar het naartoe zou gaan, maar het spel groeide op de een of andere manier behoorlijk groot in mijn verbeelding. Het was mijn ontsnapping op dat moment, en het was nog niet eens klaar!Dus ja, er was geen planning, geen vooruitdenken, alleen willekeurige dingen toegevoegd in het moment.De wereld ontwikkelenIk was behoorlijk enthousiast over het creëren van een wereld. Het hoefde geen geweldig verhaal te hebben, maar zolang het maar zo vreemd en bizar mogelijk was, was ik tevreden. Ik zocht naar mooie muziek ervoor, en dat beïnvloedde ook hoe de wereld zich ontwikkelde.Nu werd het idee wat verder ontwikkeld, maar de code was niet erg goed doordacht. Het werkte destijds wel, maar het was niet bedoeld om mee op te schalen. Ik programmeerde het spel op dezelfde manier als ik content toevoegde: ik voegde willekeurige dingen toe terwijl ik eraan dacht.Bijvoorbeeld, ik besloot opeens om kruipende grotten in 3D toe te voegen, dus dat deed ik. Toen dacht ik aan ruimtereizen en voegde dat gewoon toe. Het voelde als de juiste benadering, maar al snel werd het steeds moeilijker om dingen toe te voegen.Ten eerste groeide de compilatietijd naarmate er meer dingen werden toegevoegd. Ten tweede werd het steeds moeilijker om de elementen te vinden die ik wilde, naarmate het aantal scènes groeide naar 20, toen 30, toen 40...!Ik voegde dingen toe om de wereld uit te breiden, maar het leek niet echt betekenisvol voor me. Toen besloot ik om een of andere reden om wat karakterontwikkeling toe te voegen. Ik voegde een liefdesinteresse toe voor de hoofdheld.Groeiende complexiteitIk begon het idee van feature creep te begrijpen, en de toevoeging van een nieuwe hoofdrolspeler maakte dat heel duidelijk. Opeens kon ik geen willekeurige dingen meer toevoegen, omdat elk nieuw element nieuwe vragen opriep met betrekking tot de personages in het spel.Ik verzon verhalen rond het personage, maar op dat punt werden zelfs eenvoudige interacties heel pijnlijk om toe te voegen.Het was behoorlijk duidelijk voor me dat ik dit spel niet zou kunnen voltooien. Het spel zelf leek eigenlijk nogal belachelijk voor me te worden, en ik vroeg me af of het belachelijk zou klinken om te weten dat ik zoveel tijd had besteed aan iets wat uiteindelijk zo weinig productiewaarde had.Maar de tijd verstreek en ik dacht nog steeds aan het spel. Ik besloot dat
